هر کدام از تگ‌های noindex، nofollow وdisallow چه کاربردی دارند و درچه موقعیتی به کار می‌روند؟

بررسی تفاوت‌های Noindex، Nofollow و Disallow

یک مغازه میوه فروشی را تصور کنید. در ویترین مغازه‌، تنها میوه‌های خوش رنگ و تازه، چیده می‌شود. میوه‌های لک‌دار یا پلاسیده، معمولا دور انداخته می‌شوند یا این‌که آن‌ها را در گوشه‌ای پنهان می‌کنند. بنابراین هنگامی که شما به عنوان خریدار به مغازه مراجعه می‌کنید، با دیدن میوه‌های تازه و رنگارنگ وسوسه شده و با اطمینان بیشتری به خرید می‌پردازید.

تگ‌های Noindex، Nofollow و Disallow هم تقریبا چنین نقشی را برای صفحات سایت شما ایفا می‌کنند. اکثر صاحبان وب‌سایت به خوبی از نقش مهمی که محتوای با کیفیت بالا در جلب توجه گوگل ایفا می‌کند، آگاه هستند. برای این منظور، کسب‌وکارها و بازاریابان دیجیتال با صرف منابع و زمان زیاد، اطمینان حاصل می‌کنند که وب‌سایت‌‌شان توسط روبات‌های موتور جستجو شناسایی می‌شوند. در نتیجه نیز به مخاطبان هدف نشان داده می‌شود.

اما در حالی که هر صاحب وب‌سایت، خواهان بهبود رتبه‌بندی در موتورهای جست و جو و افزایش ترافیک مربوطه است، بخش‌های خاصی از سایت وجود دارد که بهتر است که از چشم موتورهای جست و جو پنهان بماند. این وظیفه بر عهده تگ‌های Noindex، Nofollow و Disallow است.

برای آشنایی با نقش و کاربرد تگ‌های Noindex، Nofollow و Disallow در ادامه این مقاله سایت سفارش تولید محتوا ترجمیک همراه ما باشید!

مطالب مرتبط:

۱۴ نکته مهم برای ایمن‌سازی سایت‌های وردپرسی

چرا قسمت‌هایی از وب سایت خود را از موتورهای جست و جو پنهان می‌کنیم؟

شاید این سوال برای شما هم پیش آمده باشد که اصلا چرا باید بخشی از محتواهای سایت خود را از دسترس موتورهای جست و جو دور کنید؟ پاسخ خلاصه این سوال این است که این‌کار می‌تواند تاثیر مثبتی بر رتبه‌بندی وب‌سایت شما داشته باشد.

اگر زمان، پول و انرژی زیادی را صرف تولید محتوای متنی با کیفیت بالا برای مخاطبان خود کرده‌اید، پس باید این موضوع را به موتورهای جست و جو هم نشان دهید. در واقع باید نشان دهید که می‌دانید که کدام صفحات شما برای مخاطبان شما ارزشی ندارند (به همین خاطر می‌خواهید که به آن‌ها نشان داده نشود) و برعکس. این‌گونه مطمئن می‌شوید که خزنده‌های موتورهای جست و جو درک می‌کنند که پست‌های وبلاگ و صفحات شما از کیفیت بالایی برخوردار هستند.

صفحاتی با محتوای ضعیف، صفحه‌های تبلیغاتی، فایل‌های هدیه (مثلا کتابچه‌ای که پس از عضویت فرد برایش ارسال می‌شود)، صفحات آرشیو و …، بهتر است که از موتورهای جست و جو پنهان بمانند.

راهنمای کاربرد تگ‌های noindex، nofollow وdisallow در وب‌سایت‌ها
راهنمای کاربرد تگ‌های noindex، nofollow وdisallow در وب‌سایت‌ها

چگونه قسمت‌هایی از وب سایت خود را از موتورهای جست‌وجو مخفی کنیم؟

اکنون این سوال پیش می‌آيد که چگونه می‌توانید به ربات‌های موتورهای جست و جو دستور دهید که از صفحات خاصی از وب سایت شما چشم بپوشند؟ پاسخ در تگ‌های noindex، nofollow وdisallow نهفته است.

پس بیایید به معرفی و شیوه استفاده از این تگ‌ها بپردازیم.

مطالب مرتبط:

اخطار Crawled – currently not indexed در سرچ‌کنسول

تگ noindex

افزودن تگ noindex به یک صفحه وب، به موتور جست و جو می‌گوید که آن صفحه خاص از سایت شما را ایندکس نکند. اگر کاربر روی پیوندی به صفحه کلیک کند یا URL آن را مستقیماً در مرورگر تایپ کند، صفحه وب همچنان قابل مشاهده خواهد بود. اما هرگز این صفحه در نتایج جست و جوی گوگل ظاهر نمی‌شود، حتی اگر حاوی کلمات کلیدی باشد که کاربران در جست و جوی آن هستند.

راهنمای استفاده از تگ noindex

دستورالعمل noindex معمولاً در بخش <head> کد HTML صفحه به عنوان متا تگ قرار می‌گیرد:

<meta name=”robots” content=”noindex”>

همچنین می‌توان متا تگ را تغییر داد تا فقط موتورهای جست و جوی خاصی، صفحه را نادیده بگیرند. برای مثال، اگر فقط می‌خواهید که صفحه را از گوگل پنهان کنید و به بینگ و سایر موتورهای جست و جو اجازه دهید که صفحه را ایندکس کنند، کد را به روش زیر تغییر می‌دهید:

<meta name=”googlebot” content=”noindex”>

تگ nofollow

افزودن یک تگ nofollow به یک صفحه وب، موتورهای جست و جو را از ایندکس کردن آن باز نمی‌دارد، اما به آنها می‌گوید که نمی‌خواهید چیزی را که از آن صفحه پیوند داده شده است، تأیید کنید. به عنوان مثال، اگر شما صاحب یک وب سایت بزرگ و معتبر هستید و دستورالعمل nofollow را به صفحه‌ای حاوی لیستی از محصولات توصیه شده اضافه کنید، شرکت‌هایی که به آنها پیوند داده‌اید، هیچ اعتباری (یا افزایش رتبه) از لینک‌های شما دریافت نخواهد کرد.

در کل برای هر لینکی که شما آن را تایید نمی‌کنید، تبلیغاتی است یا …، می‌توانید از این تگ استفاده کنید. در این حالت، لینک نشان داده می‌شود ولی به گوگل هم می‌گویید که شما مسئولیتی در برابر این لینک ندارید. بنابراین هنگامی که در حال تدوین استراتژی تولید محتوا سایت خود هستید، برای بعضی لینک‌های خارجی می‌توانید چنین حالتی را هم در نظر بگیرید.

راهنمای استفاده از تگ nofollow

افزودن یک تگ nofollow دقیقاً به همان روشی انجام می‌شود که برای تگnoindex معرفی شده است. این امر می‌تواند با تغییر بخش <head> HTML صفحه انجام شود:

<meta name=”robots” content=”nofollow”>

اگر می‌خواهید فقط لینک‌های خاصی در یک صفحه با عنوان nofollow برچسب‌گذاری شوند، می‌توانید ویژگی‌های rel=”nofollow” را به برچسب‌های HTML پیوندها اضافه کنید:

<a href=”https://www.example.com/” rel=”nofollow”>example link</a>

صاحبان وب‌سایت‌های وردپرسی همچنین می‌توانند از افزونه‌های All in One SEO یا Yoast برای علامت‌گذاری لینک‌های یک صفحه به عنوان nofollow استفاده کنند.

تگ disallow

آخرین تگی که در این پست وبلاگ مورد بحث قرار می‌دهیم، «disallow» است. شاید فکر کنید که این تگ بسیار شبیه به noindex است. با این وجود، در حالی که این دو تگ بسیار شبیه هستند ولی تفاوت‌های مهمی هم بین آن‌ها جود دارد.

 disallow کردن یک صفحه به این معنی است که شما به ربات‌های موتور جست و جو می‌گویید که اصلا آن را نخزند
disallow کردن یک صفحه به این معنی است که شما به ربات‌های موتور جست و جو می‌گویید که اصلا آن را نخزند

تگ Noindex: روبات‌های جست و جوگر به صفحه و هر پیوندی که در آن وجود دارد، نگاه می‌کنند (می‌خزند) اما صفحه را به نتایج جست و جو اضافه نمی‌کنند (صفحه مورد نظر ایندکس نمی‌شود).

تگ Nofollow: ربات‌های جست و جو، صفحه را به نتایج جست و جو اضافه می‌کنند (هم خزیده می‌شود و هم ایندکس) اما پیوندهای داخل صفحه را برای اهداف رتبه‌بندی نادیده می‌گیرند.

تگ disallow: ربات‌های جست و جو اصلا به صفحه نگاه نمی‌کنند.

همانطور که می‌بینید، disallow کردن یک صفحه به این معنی است که شما به ربات‌های موتور جست و جو می‌گویید که اصلا آن را نخزند. این بدین معنی است که این صفحات اصلا برای سئو کاربردی ندارد.

مطالب مرتبط:

۹ مشکل سئو سایت شما که از آن بی‌خبر بودید!

شیوه استفاده از تگ disallow

برخلاف noindex و nofollow، تگ Disallow در کد HTML یا HTTP response گنجانده نمی‌شود بلکه در یک فایل جداگانه به نام «robots.txt» گنجانده شده است.

فایل robots.txt یک فایل متنی ساده است که می‌تواند با هر ویرایشگر متنی اصلی ایجاد شود و در ریشه سایت شما قرار دارد (www.example.com/robots.txt). سایت شما برای خزیده شدن توسط موتورهای جست و جو به robots.txt نیاز ندارد اما اگر می‌خواهید از دستور Disallow برای مسدود کردن دسترسی این ربات‌ها به صفحات خاص استفاده کنید، به آن نیاز دارید.

برای انجام این کار، شما به سادگی قسمت‌های مربوط به سایت خود را در فایل robots.txt مانند این فهرست می‌کنید:

User-agent: *

Disallow: /path/to/your/page.html

صاحبان وب سایت‌های وردپرسی می‌توانند از افزونه All in One SEO برای تولید سریع فایل robots.txt خود بدون نیاز به دسترسی مستقیم به ساختار فایل زیربنایی سیستم مدیریت محتوا استفاده کنند.

سخن پایانی

تگ‌های HTML مشخص می‌کنند که موتورهای جست و جو چگونه محتوا را قالب بندی کند و آن را نمایش دهد. اگر می‌خواهید که تعدادی از صفحات شما در نتایج جست و جو نشان داده نشود، از تگ noindex استفاده کنید. اگر می‌خواهید که صفحه‌ای که به آن لینک داده‌اید، اعتباری از لینک شما نبرد، تگ nofollow مناسب است. در نهایت نیز اگر می‌خواهید موتورهای جست و جو به هیچ عنوان سراغ یکی از صفحات شما نروند (آن را نخزند)، تگ disallow را امتحان کنید.

اگر نویسنده محتوا هستید و به اصول تولید محتوای متنی سئو و نگارش متن‌های مخاطب‌پسند مسلطید، سایت سفارش تولید محتوای ترجمیک از شما برای همکاری دعوت می‌کند. برای همکاری با ترجمیک به صفحه استخدام مترجم مراجعه کنید.

یک دیدگاه در «بررسی تفاوت‌های Noindex، Nofollow و Disallow»;

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.