همه ما در هر حرفه‌ای که باشیم، تمایل داریم که پیشرفت کنیم. یکی از راه‌های پیشرفت، تقویت رزومه است. این موضوع برای دانشجویان و دانشگاهیان نیز صدق می‌کند. برای تقویت رزومه حرفه‌ای و تحصیلی راه‌های مختلفی چون نگارش و چاپ مقاله، ترجمه کتاب، مشارکت در پژوهش‌های مختلف و شرکت در کنفرانس‌ها و همایش‌های علمی وجود دارد. چند لحظه صبر کنید!
همان‌طور که هر مجله‌ای ارزش چاپ مقاله را ندارد، هر کنفرانسی هم ارزش شرکت کردن ندارد. تا به حال درباره کنفرانس‌های جعلی یا غارتگر چیزی شنیده‌اید؟ کنفرانس‌های جعلی (Fake Conferences) که به عنوان کنفرانس‌های غارتگر (predatory conferences) نیز شناخته می‌شوند، مشکل بزرگی است که دانشگاهیان با آن مواجه هستند.
کنفرانس‌های جعلی بدون همکاری داوران علمی معتبر و الزامات کیفیت، اعتمادی را که عموم مردم به دانشمندان دارند، از بین می‌برند. در واقع این کنفرانس‌ها به سوءاستفاده از محققانی که به دنبال پیشرفت شغلی و تقویت رزومه خود هستند، می‌پردازند. بسیاری بر این باورند که مفهوم کنفرانس‌های جعلی از ذهنیت «مقاله چاپ کن یا نابود شو» که مدت‌هاست در دنیای آکادمیک جا افتاده، پدید آمده است.
دعوت شدن برای سخنرانی در یک کنفرانس بزرگ دانشگاهی افتخاری فوق‌العاده برای دانشگاهیان است، به ویژه آنهایی که در ابتدای کار خود هستند. شرکت‌های سودجو با ایجاد کنفرانس‌های جعلی از این مزیت استفاده کرده‌اند تا افراد را به خود جذب کنند. متأسفانه، تمایز یک کنفرانس واقعی از یک کنفرانس جعلی، هم در رزومه یک محقق و هم در زمان تصمیم‌گیری برای پذیرفتن یا نپذیرفتن دعوت‌نامه آنها، اغلب دشوار است.
برای آشنایی با نشانه‌ها و روش‌های تشخیص کنفرانس‌های جعلی از کنفرانس‌های واقعی، در ادامه این مقاله سایت ترجمه مقاله ترجمیک همراه ما باشید!
مطالب مرتبط:
هشدار؛ برای چاپ مقاله مواظب مجلات غارتگر باشید!
در این مطلب خواهید خواند:
کنفرانس‌های جعلی یا غارتگرانه چیست؟
کنفرانس‌های جعلی اغلب شبیه کنفرانس‌های دانشگاهی استاندارد به نظر میرسند. وب‌سایت‌های آنها به سخنرانان اصلی مشهور خود می‌بالند. هم‌چنین آنها به تبلیغ میزبانی رویداد خود در مکان‌های معتبر با همکاری هتل‌های سطح‌بالا و با حمایت حامیان مالی برجسته می‌پردازند.
البته توجه داشته باشید که اصطلاح کنفرانس‌های جعلی بدین معنا نیست که این رویدادها واقعی نیستند. در واقع اغلب این کنفرانس‌ها برگزار هم می‌شوند. اما زمانی که شرکت‌کننده‌ای به یک کنفرانس جعلی می‌رسد، رویدادی را می‌یابد که با انتظارات خود تطابق ندارد. این کنفرانس‌ها فاقد سخنرانان معتبر است و فرصت‌های یادگیری یا شبکه‌سازی کمی را هم برای شما فراهم می‌کند.
کنفرانس‌های جعلی برای کلاهبرداری از مردم با روش‌هایی چون پرداخت هزینه برای ثبت‌نام و انتشار مقاله راه‌اندازی می‌شوند. به همین دلیل، سازمان‌دهندگان این رویدادها به این موضوع شناخته شده‌اند که تا زمانی که پولی پرداخت شود، هر مقاله ارسالی را می‌پذیرند. در نتیجه، این کنفرانس‌ها فاقد استانداردهای لازم و مشروعیت اولیه موردنیاز برای یک کنفرانس آکادمیک هستند.
یکی از نمونه‌های عدم بررسی محتوا توسط سازمان‌دهندگان کنفرانس جعلی، داستان یک استاد کالج نیوزیلندی است. او مقاله‌ای را به کنفرانس جعلی به نام «کنفرانس بین‌المللی فیزیک اتمی و هسته‌ای» که در آتلانتا برگزار شد، ارسال کرد. پروفسور با استفاده از چکیده مقاله تحقیقاتی که با استفاده از عملکرد تصحیح خودکار در تلفن ایجاد شده بود، برای این کنفرانس درخواست داد. این چکیده کاملا نامناسب بود و از جملات ناقص و نامنسجمی تشکیل شده بود که با موضوع مورد نظر ارتباطی نداشت. استاد فقط چند ساعت بعد، نامه پذیرش خود را از این کنفرانس دریافت کرد.
کنفرانس‌های جعلی، تجارتی سودجویانه!
کنفرانس‌های جعلی تجارت بزرگی هستند. آنها توسط شرکت‌های سودجویی اداره می‌شوند که تنها با هدف ایجاد درآمد از طریق ثبت‌نام کنفرانس و هزینه‌های انتشار پایه‌گذاری شده‌اند. معمولا این شرکت‌ها به صنعت و زمینه‌ای که کنفرانس خود را در آن برگزار می‌کنند، هیچ ارتباطی ندارند.
بخشی از چیزی که کنفرانس‌های جعلی را به تجارتی پررونق تبدیل کرده است، این است که تبلیغات و اطلاع‌رسانی‌های مرتبط با آنها قانع‌کننده است. اگر محققی بسیار محتاط نباشد، بسیار معمول است که در معرض کلاهبرداری قرار گرفته و در این دست از رویدادها ثبت نام کند.
این محققان هزینه‌های ثبت‌نام بالایی را پرداخت می‌کنند که اغلب شامل پروازها و اقامت در هتل می‌شود. اما زمانی که به آنجا میرسند، انتظارات و آرزوهای آنها با شکست مواجه می‌شود. آنها یک کنفرانس بی‌نظم و پراکنده با شرکت‌کنندگان و سخنرانان با رزومه ضعیف را می‌یابند. این محققان مقدار قابل توجهی پول از دست می‌دهند. در حالی که، سازمان‌دهندگان این کنفرانس‌ها، سودهایی گزاف به دست آورده‌اند و در فکر برگزاری رویداد بعدی خود هستند.
مطالب مرتبط:
تفاوت کنفرانس، سمپوزیوم، سمینار و ورکشاپ
برگزارکنندگان کنفرانس‌های جعلی چگونه کار می‌کنند؟
برای جذب مجریان و شرکت‌کنندگان بیشتر، از ترفندهای مختلفی استفاده می‌کنند. این شرکت‌ها فعالانه محققان و دانشگاهیان را برای شرکت در رویدادها استخدام می‌کنند و نام آنها را به وب‌سایت‌های خود اضافه می‌کنند تا معتبرتر به نظر برسند. هم‌چنین آنها با این دست از اقدامات سعی می‌کنند که ارتباط نزدیکی با صنعت موردنظر داشته باشند.
اغلب، هنگامی که سازمان‌دهندگان کنفرانس‌های جعلی در تامین این چشم‌اندازها شکست می‌خورند، به سادگی نام، رزومه و عکس افراد مشهور را قرض می‌گیرند. آنها با این اقدام، به تبلیغ سخنرانان خود را در وب‌سایت رویداد می‌پردازند تا سخنرانان و شرکت‌کنندگان بیشتری را جذب کنند.
گاهی اوقات، برگزارکنندگان کنفرانس جعلی حتی به خود زحمت دعوت از این دانشگاهیان برجسته را نمی‌دهند. در عوض، آنها به سادگی متخصصان یک حوزه خاص را جست و جو می‌کنند و به دروغ ادعا می‌کنند که آنها دعوت کنفرانس را برای سخرانی پذیرفته‌اند. در حالی که شاید محقق مورد نظر حتی از وجود آن رویداد اطلاعی نداشته باشد.
داستان‌های متعددی از دانشگاهیان وجود دارد که اطلاعات خود را در یک وب‌سایت برای کنفرانسی که هرگز درباره آن نشنیده‌اند، پیدا کرده‌اند. در این حالت آنها مجبور می‌شوند که درخواستی برای حذف نام و اطلاعات خود از آن کنفرانس ارسال کنند. گاهی این درخواست اجابت می‌شود و گاهی هم خیر.
کنفرانس‌های جعلی به گونه‌ای تنظیم می‌شوند که مشروع به نظر برسند. اما در واقع پوسته‌هایی خالی هستند که با هدف فریب محققان و دانشگاهیان طراحی شده‌اند.
۶ نکته برای شناسایی یک کنفرانس جعلی یا غارتگر
شرکت‌هایی که کنفرانس‌های غارتگرانه را برگزار می‌کنند، در کاری که انجام می‌دهند، متخصص هستند. این کنفرانس‌ها به گونه‌ای تنظیم شده‌اند که مشروع به نظر برسند و وب‌سایت‌ها، سخنرانان اصلی و مکان‌های برگزاری آنها را واقعی جلوه دهند. با این حال، همانند هر اقدام کلاه‌بردانه دیگری هم روش‌ها و نشانه‌هایی وجود دارد که با دنبال کردن آنها می‌توانید معتبر بودن یا جعلی بودن یک کنفرانس را تشخیص دهید.
درباره سازمان‌دهنده کنفرانس یا رویداد تحقیق کنید!
چه کسی این رویداد را برگزار می‌کند؟ شما در زمینه خاصی متخصص هستید و اگر برای شرکت در یک کنفرانس دعوت شده‌اید، قاعدتا کنفرانس باید در زمینه تخصصی شما باشد. پس برگزارکننده آن هم باید ارتباطی با این رویداد یا کنفرانس داشته باشد.
آیا با برگزارکننده رویداد آشنایی دارید؟ آیا در گذشته با آنها کار کرده‌اید یا آثار آنها را خوانده اید؟ اگر نه، رزومه سازمان‌دهنده کنفرانس را بررسی کنید. قبل از اینکه برای شرکت در این کنفرانس اقدام کنید، تا آنجا که می‌توانید درباره آنها تحقیق کنید.
مطالب مرتبط:
۷+ هوش مصنوعی رایگان برای دانشجویان
تجربیات خود از سایر کنفرانس‌های معتبر را به خاطر بیاورید!
آنچه را که در مورد کنفرانس‌های آکادمیک از رویدادهایی که در گذشته با آنها درگیر بوده‌اید، در نظر بگیرید. آیا نحوه برگزاری این رویداد همسو با سایر کنفرانس‌های معتبر است؟ آیا این برنامه بر روی یک حوزه خاص متمرکز است یا اینکه طیف گسترده‌ای از موضوعات را در نظر می‌گیرد؟
پرداختن به طیف وسیعی از موضوعات، علامتی هشداردهنده است که شاید نشانی از کنفرانسی غارتگرانه باشد. زیرا هر چه موضوع کنفرانس گسترده‌تر باشد، می‌توان افراد بیشتری را برای آن دعوت کرد. دعوت از افراد بیشتر هم معادل آثار ارسالی و پرداختی‌های بیشتر است.
هزینه ثبت‌نام را در نظر بگیرید!
آیا مبلغی که برای شرکت یا ارائه در این کنفرانس در نظر گرفته می‌شود، در بازه معمول کنفرانس‌های آن حوزه قرار می‌گیرد؟ هزینه ثبت نامی که به طور قابل توجهی بالاتر از هزینه‌های معمول است، یک نشانه هشدارآمیز مهم به شمار می‌آید.
اگر این یکی از اولین کنفرانس‌های دانشگاهی است که در آن قصد شرکت در آن را دارید، سریعا برای ثبت‌نام و پرداخت اقدام نکنید. کنفرانس‌های دیگر را جست و جو کنید و هزینه‌های مربوط به آنها را با هم مقایسه کنید.
وب‌سایت رویداد را ارزیابی کنید!
آیا URL وب‌سایت مشکوک به نظر می‌رسد؟ آیا وب سایت به خوبی ساخته شده و به خوبی سازماندهی شده است؟ اغلب، سازمان‌دهندگان کنفرانس‌های جعلی سعی می‌کنند که با افزودن یک زیر دامنه که به طور خاص تمرکز کنفرانس را در URL ذکر می‌کند، وب‌سایت خود را معتبرتر نشان دهند.
مثلا، یک کنفرانس جعلی در زمینه دیرینه‌شناسی را در نظر بگیرید! آنها ممکن است که به جای آدرس‌های اینترنتی معمول از نشانی مانندOrganization.paleontology.conference.com استفاده کنند. این نشانی به نظر معتبرتر از سایر نشانی‌ها است.
هم‌چنین این دسته از وب‌سایت‌ها ارتباط کمی هم با وب‌سایت‌های دانشگاه‌ها و موسسات معتبر دارد. کنفرانس‌های معتبر به مؤسسات دانشگاهی و سازمان‌های تحقیقاتی شناخته‌شده پیوند می‌دهد. وب‌سایتی که یک کنفرانس غارتگرانه را سازماندهی می‌کند، معمولاً پیوندها و مشارکت‌های بسیار کمی با سازمان‌های قانونی دارد.
هم‌چنین محتوای سایت آنها ارزیابی کنید. بسیاری از شرکت‌هایی که کنفرانس‌های غارتگرانه را سازماندهی می‌کنند، زمان زیادی را برای نگارش محتوای خود صرف نمی‌کنند. پس یافتن ایرادات املایی و و دستور زبانی در آنها هم چندان دور از ذهن نیست.
وب‌سایت‌های رویدادهای قانونی با مشارکت مؤسسات دانشگاهی معروف معمولا به خوبی سازماندهی شده و محتوایی ارزشمند و عاری از اشتباهات ویرایشی و نگارشی ارائه می‌دهند. البته بسیاری از کنفرانس‌های جعلی هم سایت‌های خوبی دارند. پس داشتن یک وب‌سایت حرفه‌ای، چندان نشانه دقیق و روشنی برای شناسایی کنفرانس‌های جعلی از معتبر نیست.
بررسی کنید که حامیان مالی رویداد چه افرادی هستند؟
آیا حامیان رویداد با توجه به موضوع کنفرانس منطقی به نظر میرسند؟ مثلا طبیعی است که برای همایشی در زمینه بیوتکنولوژی شرکت‌ها و دانشگاه‌های مرتبط با این زمینه از کنفرانس موردنظر حمایت مالی کنند. بسیاری از کنفرانس‌های جعلی صرفاً نام شرکت‌های بزرگ را به عنوان حامی مالی ذکر می‌کنند. بسیاری از این شرکت‌ها و موسسات ارتباطی با موضوع کنفرانس ندارند. اگر چنین نشانه‌ای را دیدید، بهتر است که سریعا از کنفرانس مربوطه دوری بجویید!
مطالب مرتبط:
مقاله کنفرانسی چیست و چگونه آن را بنویسیم؟
از آنها سوال بپرسید!
برای پرسیدن چند سوال با سازمان‌دهندگان رویداد یا کنفرانس تماس بگیرید. آیا آنها پاسخگو هستند یا دسترسی به آنها سخت است؟ راه‌های تماس با سازمان‌دهندگان کنفرانس‌های آکادمیک معتبر باید آشکار، دسترسی به آنها آسان و مشتاق پاسخگویی به سوالات شما باشند.
با آنها تماس بگیرید و در مورد جدول زمانی رویداد، انتظاراتی که از مجریان دارند و فرآیند بررسی و ارزیابی مقاله از آنها بپرسید. اگر پاسخ‌های آنها درست و مناسب به نظر نمی‌رسند یا برقراری ارتباط با آنها دشوار به نظر برسد، بهتر است که در پذیرفتن درخواست آنها تجدید نظر کنید!
سخن پایانی
محتاط باشید ولی مواظب باشید که این احتیاط باعث نشود که از شرکت در کنفرانس‌های معتبر جا به مانید! وجود کنفرانس‌های غارتگرانه نباید شما را از جست و جوی فرصت‌هایی برای انتشار و ارائه آثار خود منصرف کند. شما تا به حال با کنفرانس‌های جعلی مواجه شده‌اید؟ تجربه خود را با ما در میان بگذارید!
یکی از دلایل رایجی که باعث رد شدن مقاله شما می‌شود، وجود ایرادات نگارشی و ویرایشی در آن است. با استفاده از خدمات ویرایش نیتیو موسسه ترجمیک از رفع ایرادات نگارشی و ویرایشی مقاله خود مطمئن شوید!
