هشت آذر، سالروز تولد لوئیزا می الکات

ترجمیک به‌پاس زحمات برخی از مترجمان و نویسندگان، بخشی از فعالیت‌های مناسبتی وبلاگ را به بررسی زندگی‌نامه و آثار بزرگان ترجمه و اهالی قلم اختصاص داده است.

لوئیزا می الکات یکی از نویسندگان مشهور آمریکایی و خالق رمان زنان کوچک است. بیست و نه نوامبر یا هشت آذر سالروز تولد این نویسنده شهیر و بااستعداد است. در ادامه به زندگی‌نامه و بررسی آثار این نویسنده توانا می‌پردازیم.

برای مطالعه مطالب بیشتر، به وبلاگ ترجمیک مراجعه کنید.

لوئیزا می الکات

لوئیزا می الکات، نویسنده‌ای آمریکایی با شهرتی بین‌المللی است. شهرت این نویسنده توانا در ایران و جهان، بیشتر به‌خاطر کتاب‌ کلاسیک زنان کوچک و دنباله‌های این کتاب است.

از کتاب زنان کوچک چندین اثر‌ سینمایی و انیمیشنی ساخته شده است.

تولد و خانواده لوئیزا الکات

لوئیزا می الکات در ۲۹ نوامبر ۱۸۳۲ در شهر جرمن‌تاون ایالت پنسیلوانیا چشم به جهان گشود. پدر او معلم و فیلسوفی به نام برونسون الکات و مادرش، مسیحی معتقدی به نام ایبیگل می بود. او سه خواهر با نام‌های آنا، الیزابت و می داشت.

لوئیزا بیشتر عمر خود را در بوستون و کنکورد گذراند. مانند شخصیت جو مارچ در کتاب زنان کوچک، لوئیزای جوان نیز همانند پسربچه‌ها رفتار می‌کرد.

لوئیزا، به نوشتن علاقه خاصی داشت. او تخیلی غنی داشت. داستان‌هایش اغلب مبنای ملودرام‌هایی می‌شد که او و خواهرانش برای دوستانش اجرا می‌کردند. لوئیزا ترجیح می‌داد در این نمایشنامه‌ها نقش‌های هولناک را بازی کند – به قول خودش نقش «شرورها، ارواح، راهزنان و ملکه‌های متکبر».

مطالب مرتبط:

بیست آبان، سالروز تولد فیودور داستایفسکی

تحصیلات او تا حد زیادی توسط پدرش هدایت و برنامه‌ریزی می‌شد، مدتی در مدرسه نوآورانه تمپل در بوستون و بعداً نیز در خانه.

تلاش لوئیزا الکات برای کسب درآمد

لوئیزا خیلی زود و در دوران نوجوانی متوجه شد که پدرش نمی‌تواند معاش زندگی همسر و چهار دخترش را تامین کند. پس از شکست‌ مالی پدرش، نگرانی مادام‌العمر لوئیزا برای رفاه و تامین معاش خانواده‌اش آغاز شد.

در سن ۱۵ سالگی، لوئیزا به خاطر رنج و درد خانواده‌اش به علت فقر، با خود عهد کرد: «من هر لحظه کاری انجام خواهم داد. اهمیتی ندارد که چیزی یاد بدهم، بدوزم یا بنویسم. هر کاری که به خانواده‌ام کمک کند و من تا قبل از مرگم ثروتمند خواهم شد و مشهور و شاد. ببین که می‌شوم.»

با این حال، لوئیزا در مواجهه با جامعه‌ای که فرصت‌های کمی را برای زنان جویای کار فراهم می‌کرد، ادامه داد:«… من از قدرت تفکر و اندیشه‌ام برای شکستن و مقابله با موانع و سدهای روبه‌رویم استفاده می‌کنم و راهم را در این دنیای ناهموار و درهم شکسته باز خواهم کرد».( ترجمه آزاد نقل قول)

لوئیزا شغل‌های متفاوتی مانند معلمی، خیاطی، معلمی سرخانه و خدمتکاری را تجربه کرد.

لوئیزا پس از شروع جنگ داخلی آمریکا برای پرستاری از سربازان در بیمارستان داوطلب شد. اما به دلیل شرایط غیربهداشتی بیمارستان به تیفوس مبتلا شد و به خانه فرستاده شد. او دیگر هرگز کاملاً سلامتی خود را به دست نیاورد.

اشتغال الکات به حرفه نویسندگی

فعالیت حرفه‌ای لوئیزا به عنوان نویسنده در هشت سالگی و با سرودن شعر آغاز شد . بعدا نیز داستان‌های کوتاه او در مجلات مشهور منتشر می‌شد. در سال ۱۸۵۴، زمانی که او ۲۲ ساله بود، اولین کتاب او به نام افسانه‌های گل منتشر شد.یکی از نقاط عطف در مسیر ادبی الکات، انتشار کتاب طرح‌های بیمارستانی بود.

لوئیزا در ۳۱ سالگی با الهام از نامه‌هایی که به خانواده‌اش در زمان پرستاری از بیماران نوشته بود، کتابی نوشت. این کتاب که با نام طرح‌های بیمارستانی چاپ شد، سبب ایجاد شهرت برای این نویسنده شد.

در مجموع، لوئیزا می الکات در طول زندگی خود بیش از ۳۰ کتاب و مجموعه داستان‌های کوتاه و شعر منتشر کرد.

چاپ کتاب زنان کوچک

زمانی که لوئیزا ۳۵ ساله بود، ناشر او، توماس نایلز از او خواست که «داستانی دخترانه» بنویسد. بنابراین لوئیزا می الکات کتاب زنان کوچک را به رشته تحریر درآورد. این رمان عمدتاً بر اساس داستان‌های دوران نوجوانی لوئیزا و خواهرانش است. بسیاری از قسمت‌های این رمان الهام گرفته از رویدادهایی است که در واقع در خانه خانواده او اتفاق افتاده است.

زنان کوچک تصویری واقعی اما سالم از زندگی خانوادگی ایجاد می‌کند که خوانندگان جوانتر به راحتی با آن هم‌ذات‌پنداری‌ می‌کنند.

این رمان موفقیت مالی و شهرت بسیاری را برای لوئیزا به ارمغان آورد.در سال ۱۸۶۹ الکات در دفترچه خاطرات خود نوشت: «همه بدهی‌ها پرداخت شد … خدا را شکر!»

موفقیت خارق‌العاده کتاب زنان کوچک را به خاطر شخصیت اصلی آن، جو مارچ می‌دانند. جو مارچ، دختری نوجوان از خانواده‌ای متوسط و فردی آزاداندیش و جسور بود که خارج از کلیشه‌های رایج رفتار می‌کرد.

به دنبال موفقیت زنان کوچک، او دو دنباله به نام‌های مردان کوچک در سال ۱۸۷۱ و پسران جو در سال ۱۸۸۶ نوشت. الکات همچنین روایت‌های دیگری را هم بر اساس تجربیات دوران زندگی خودش نوشت: یک دختر قدیمی (۱۸۷۰). کیسه قراضه خاله جو، ۶ جلدی (۱۸۸۲-۱۸۷۲)؛ هشت عموزاده (۱۸۷۵) و رز در شکوفه(۱۸۷۶).

سال‌های پایانی زندگی لوئیزا الکات

به جز یک تور اروپایی در سال ۱۸۷۰ و چند سفر کوتاهتر به نیویورک، او دو دهه آخر زندگی خود را در بوستون و کنکورد گذراند. او سال‌های پایانی عمر خود را صرف مراقبت از از مادر بیمارش( فوت شده در ۱۸۷۷) و پدرش کرد.

او در اواخر زندگی خود، لوئیزا می نیریکر، دختر خواهر مرحومش، می را به فرزندی پذیرفت. با گذشت زمان سلامتی او رو به افول رفت.

او در ۶ مارس ۱۸۸۸، تنها دو روز پس از درگذشت پدرش چشم از جهان فروبست. جسم او را در گورستان اسلیپی هالو در کنکورد به خاک سپردند.

سخن پایانی

لوئیزا الکات بی‌شک نویسنده‌ای توانا با قلمی شگفت‌انگیز است. کتاب زنان کوچک و دنباله‌های این کتاب از لحنی صمیمی و داستان‌های دلنشینی برخوردارند.

اگر قصد خواندن کتاب‌هایی روان و تاثیرگذار را دارید، به شما پیشنهاد می‌کنیم که از کتاب‌های لوئیزا می الکات غافل نشوید. کتاب زنان کوچک او یادآور خاطرات دلپذیر و مطبوع دوران نوجوانی و جوانی است.