یک خبر عجیب که این روزها در فضای مجازی دست به دست میشود، مربوط به رفتگری در شهر کرمانشاه است که مدرک دکترا دارد و حتی ۳۵ مقاله ISI منتشر کرده است.
صرفنظر از اینکه خبر صحیح است یا نه، باید ببینیم چه چیزی باعث جلب حساسیت عمومی نسبت به این خبر شده است. اصل موضوع که یک نفر با داشتن دکترای عمران با ۳۵ مقاله ISI در یکی از شهرستانهای ایران مشغول شغل شریف رفتگری است، بسیار بحث برانگیز است. سؤالات و چالشهای زیادی در مورد این مساله قابل طرح است؛ این که مسئولیت رسیدگی به یک فرد تحصیل کرده با مهارت با کیست؟ این که مسئولان و فرد فرد اعضای جامعه، چه مسئولیتی در برابر این افراد دارند؟ یا حتی این سوال که افرادی در شرایط مشابه، تا چه اندازه خودشان مقصر هستند؟
مسلماً پاسخهای گوناگونی میتوان برای هر یک از این سوالات برشمرد؛ هرچند در اینجا ما تنها باید به مسئولیتی که خودمان میتوانیم در جهت حل این مسئله برداریم، بپردازیم.
دعوت به همکاری از رفتگر تحصیلکرده
سایت ترجمه تخصصی ترجمیک با رویکرد برابری فرصت شغلی برای تمام فارغالتحصیلان متخصص و ماهر دانشگاهها، از این هموطن عزیز و تمام افراد تحصیلکرده که توانایی فعالیت در زمینه ترجمه متون و یا ترجمه شفاهی دارند، جهت همکاری دعوت مینماید. برای کسب اطلاعات بیشتر به صفحه استخدام مترجم در سایت ترجمه تخصصی مراجعه نمایید.
در واقع یکی از اهدافی که کسبوکارهای نوین (به ویژه کسبوکارهای متکی به آزادکاری و برونسپاری) در پی آن هستند، دسترسی آزاد و بدون محدودیت زمانی و مکانی برای همه نیروهای کار و نیروهای متخصص در سراسر جهان است. این نوع از کسب و کار تمام مرزها و محدودیتهایی که منجر به تمرکز اقتصاد در بخشی از جغرافیا میشود را از بین میبرد.
سلام
معلومه که مسئولیت این کار با کیه. خود طرف مقصره. این چه دکترای عمرانی هست که از انجام کوچکترین کار برای خودش و حتی کارآفرینی برای بقیه عاجزه؟
واقعا بلد شدیم که هی دولت و جامعه رو مقصر بدونیم. خود این فرد هم یک جز از جامعه است دیگه.
ممنونم
سلام
به نظر میاد دوست گرامی مهارت و تجربه وافی در ایجاد کسب و کار داره. اگه بتونین این تجارب خودتون در اختیار سایرین قرار بدین متشکر میشیم.
نه دوست عزیز / در واقع تمام کسانیکه با همین مدرک و این قبیل افتخارات در دانشگاه ها کرسی استادی دارند ، اگر درامد ماهانه ی تدریس شان قطع شود ، واقعا بجز رفتگری کاری نمی دانند. / این چه توقع بی جایی است که از اساتید دارید. / کدام استاد از کدام دانشگاه تابحال کارآفرینی کرده؟؟ اگر پروژه های کارآفرینی را هم دقیق بررسی کنی ، هیچ اتفاق جدیدی در عرصهی اشتغال زایی و درآمدزایی واقعی ای (که تبیعتا وقتی صحبت از کارآفرینی علمای کشوری است ، درامدزایی ها می بایست ارزی باشد) ندارند. همه ی انچه به نام اشتغال زایی می شناسیم ، عبارتند از : تاکسی های اینترنتی که منجر به منحل شدن خرده کسب و کارهای مرد نهادی مثل آژانس ها و مسافربری های شخصی بود. و اگر پول بی حساب دولتی (همان پولی که تحت عنوان اختلاف پرداختی مشتری و راننده می پردازند) نبود ، هیچ وقت تا این حد رشد نمی کردند.
همین وضعیت در خصوص اپلیکیشن های سفارش غذا و خدمات به چشم می خورد. با یک رانت چند صد هزار میلیاردی کسب و کارهای مرد نهاد را منحل می کنند و با افتخار کارآفرینی می کنند.
همین وضعیت در خصوص آزمون استخدامی شرکت های خصوصی تکرار شد. دیگر شرکت های افق کوروش و فروشگاه های رفاه و سایر شرکت های خصوصی نیازی به درج فراخوان جذب نیرو ندارند. چراکه طی یک ایده ی بی نظیر(!!!) دولت وظیفه ی معرفی افراد را از طریق یک سایت و دریافت ۶۰-۱۵۰ هزار تومان بر دوش کشیده!!!
از این قبیل کارهای نمادین این روزها که بگذریم می رسیم به بررسی کارآفرینی اپلیکیشن های بی خاصیتی مثل روبیکا و سروش با بودجه های تریلیاردی که قدرت تسخیر کل شبکه های تلویزیونی و رسانه های درون شهری را دارند و بدون هیچ خروجی فقط و فقط برای خودشان کار درست می کنند و مدام اشتغال زایی پشت اشتغال زایی!! :))))
خلاصه اینها را گفتم تا بدانی ، چیزی که در این مقاله مهمه ، اینکه کی مسئول کارآفرینی واقعی ، رشد کشور و درآمد زایی ارزی است. چون نه علمای کشور چنین مسئولیتی را برای خودشان تعریف کرده اند و نه مسئولین کشور. اخیرا می بینم ۲ واحد درسی کارآفرینی برای دانشجویان کارشناسی و یک سری دوره ها برای پرورش کودک کارآفرین گذاشته اند.
فکر کنم دست به دامان کودکان نوپا یا دانشجویان ۲۰ ساله برویم بهتر باشد.
دوست گرامی در این کشور همه چیز دولتی است حتی نان شب هم دولتی است اگر شرکت خصوصی پیدا کردی بدان حتما حداقل یک کارمند دولتی پشتیبانی می کند . کارآفرینی در ایران یعنی حداقل یک نفر در سایه هست و پشتیبانی می کند و آن دولتی است . لطفاً راز حق تسریع در ایران را مطالعه کنید . این فرد هم آبرو دارد اما خواسته بگوید که مسئولین و شورای شهر چه کسانی هستند مردم و چی می کنند .
برای حل مشکل بیکاری در سطح کلان باید تدابیر کلان اتخاذ شود و گرنه حل مشکل یکی دو نفر و ایجاد بوق رسانه ای نه تنها مشکلی را حل نمی کند بلکه مسیر حل مشکل را مسدود می کند. وظیفه اصلی بر دوش دولت است که تمام منابع را در اختیار دارد. باید پیشرفت علم بومی و استفاده از تحقیقات علمی محققان داخلی در جهت پیشرفت تکنولوژی در همه بخش ها از صنعت گرفته تا معماری و کشاورزی و … در اولویت قرار گیرد. متاسفانه وارد کنندگان تکنولوژی بدون هیچ محدودیتی کار خود را پیش می برند و هر محصول آشغالی حتی اگر تکنولوژی آن مربوط به ۵۰ سال پیش باشد بر مردم تحمیل می کنند و سودهای کلانی به جیب می زنند. دولت باید خود بر اساس نطرات محققان در هر وزارت خانه روش های مختلفی برای به کار گیری نخبگان پیدا کند و به این ترتیب بخشی از نخبگان دارای مسئولیت می شوند و در مرحله دوم ارتباط بین بخش های صنعت، معماری و کشاورزی و … با دانشگاه برای استفاده از بهترین تکنولوژی و حتی رقابت با بازارهای جهانی ایجاد شود و اساتید تحقیقات خود را بر اساس پروژه هایی که از سوی این بخش ها به دانشگاه ارجاع داده می شود انجام دهند.
حرف آخر این است که تا زمانی که دولت بدون استفاده از نخبگان به کار خود ادامه دهد کاری در سطح کلان انجام نمی شود.
با سلام
نظر شما در بعد کلان کاملا صحیح است. در عین حال ما تلاش میکنیم تا جایی که کاری از عهده ما بر می آید، در این زمینه فعال باشیم.
با تشکر
با عرض سلام. منظور اینجانب از ایجاد تبلیغات رسانه ای بعضی مسئولین دولتی بود. بارها دیده شده که با چنین وقایعی حرفهای احساسی را بیان می کنند و روز بعد همه چیز را فراموش می کنند. کار ترجمیک بسیار ارزشمند است و مطرح کردن آن هیچ اشکالی ندارد. امثال ترجمیک به نوبه خود به کشود خدمت می کنند. موفق باشید.
با تشکر از شما.