زبان کره جنوبی با زبان کره شمالی چه تفاوتی دارد؟

بررسی تفاوت‌های زبان کره جنوبی و کره شمالی

این روزها با گسترش فرهنگ کره‌ای در جهان، تعداد علاقه‌مندان این زبان افزایش یافته است. الفبای زبان کره‌ای (هانگول) یکی از جوان‌ترین الفباها است. زبان کره‌ای زبانی است که توسط حدود ۷۹ میلیون نفر صحبت می‌شود. این زبان بیشتر در کره شمالی و جنوبی صحبت می‌شود. اما آیا زبان کره‌ای کره شمالی با کره جنوبی متفاوت است؟

کره شمالی و کره جنوبی از سال ۱۹۴۵ پس از جنگ جهانی دوم به دلیل ایدئولوژی‌های مختلف قدرت‌های برتر سیاسی جهان تقسیم شدند. جنگ دو کره در سال‌های ۱۹۵۰-۱۹۵۳ هم باعث رفع مسائل و مشکلات سیاسی نشد. درعوض باعث جدایی بیشتر دو کره شد.

امروزه کره شمالی و جنوبی دو کشور کاملا متفاوت از نظر سیاسی هستند. این دو کشور روابط نه چندان دوستانه‌ای با هم دارند. اما درباره زبان چطور؟ زبان کره‌ای در کره شمالی و کره جنوبی با وجود داشتن ریشه یکسان و شباهت‌های بسیار، متفاوت به نظر می‌رسد.

بین زبان کره‌ای کره شمالی و جنوبی چه تفاوت‌هایی وجود دارد؟ آیا گویشوران این دو زبان متوجه صحبت‌های دیگری می‌شوند؟ آیا تفاوت‌های زبان کره شمالی و جنوبی برای ترجمه متون محسوس است؟ لهجه کره شمالی و کره جنوبی چه میزان با هم تفاوت دارد؟

برای آشنایی با شباهت‌ها و تفاوت‌های زبان کره‌ای در کره جنوبی و کره شمالی در ادامه این مطلب وبلاگ ترجمیک همراه ما باشید.

مطالب مرتبط:

یادگیری زبان کره‌ای چقدر طول می‌کشد؟

تفاوت واژگان کره‌ شمالی و کره جنوبی

آیا کره شمالی و جنوبی از واژگان یکسان در مکالمه استفاده می‌کنند؟ زبانی که در کره جنوبی صحبت می‌شود، اساسا یک گویش سئولی است. گویشوران کره جنوبی اغلب از کلمات وام گرفته شده از انگلیسی استفاده می‌کنند. زبان کره‌ای مورداستفاده در کره جنوبی، بیش از ۲۴۰۰۰ وام‌واژه انگلیسی دارد.

در کره شمالی برخلاف کره جنوبی، مسئولان شهروندان را به عدم استفاده از واژه‌های خارجی تشویق کرده‌اند. بنابراین در کره شمالی بیشتر از گویش پیونگ یانگ استفاده می‌شود. البته گاهی اوقات، از کلمات زبان‌های دیگر مانند زبان روسی نیز در گویش پیونگ یانگ استفاده می‌شود.

در کره جنوبی وام‌واژه‌های انگلیسی و در کره شمالی وام‌وازه‌های روسی بیشتر استفاده می‌شود
در کره جنوبی وام‌واژه‌های انگلیسی و در کره شمالی وام‌واژه‌های روسی بیشتر استفاده می‌شود

کره شمالی پس از پایان جنگ جهانی دوم تحت حمایت روسیه بود در حالی که کره جنوبی تحت حمایت ایالات متحده قرار گرفت. بنابراین رواج وام واژه‌های انگلیسی در زبان کره جنوبی و استفاده از واژگان روسی در کره شمالی طبیعی است.

برای مثال، کلمه تراکتور را در زبان کره شمالی و کره جنوبی در نظر بگیرید. در کره شمالی این وسیله را 뜨락또르 (tt’ŭrakttorŭ) می‌نامند که از واژه روسی трактор گرفته شده است. در زبان کره جنوبی، این وسیله را 트랙터 (t’ŭraekt’ŏ) را می‌نامند که از واژه انگلیسی tractor آمده است.

هم‌چنین در زبان کره شمالی از برخی از وام‌واژه‌های ژاپنی نیز استفاده می‌شود که در جنوب، استفاده از معادل‌های انگلیسی آن‌ها رایج‌تر است.

مطالب مرتبط:

کلمات پرکاربرد زبان کره‌ای

تفاوت در زبان نوشتاری کره شمالی و کره جنوبی

اولین سیستم نوشتن زبان کره ای «hanja» نام داشت که یک سیستم حروف چینی تغییر‌یافته بود. هانجا برای سال‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفت. اما یادگیری و استفاده از این الفبا برای مردم عادی آسان نبود. بنابریان در سال ۱۴۴۵، امپراتور سجونگ دستور به اختراع الفبای هانگول را داد که یادگیری آن آسان بود. البته تا حدود پنج قرن بعد نیز این الفبا، توسط دانشمندان و طبقه بالای جامعه مورد استفاده قرار نمی‌گرفت.

هر فردی که در حال یادگیری زبان کره‌ای است، متوجه می‌شود که در کره شمالی و جنوبی از حروف یکسانی استفاده می‌کنند که به آن‌ها jamo می‌گویند. البته این حروف کاملا یکسان به نظر نمی‌رسند. در واقع تعدادی از صامت‌ها و مصوت‌ها در زبان کره شمالی با زبان کره جنوبی متفاوت است. این امر مخصوصا برای ترجمه کره‌ای بسیار مهم است. مترجمان هنگام ترجمه متون کره‌ای باید به منشا متن و این‌که برای کره جنوبی است یا کره شمالی، حتما توجه کنند.

مطالب مرتبط:

روزهای هفته به زبان کره‌ای

معمولا در زبان کره جنوبی، هنگام نوشتن، بین کلمات فاصله زیادی گذاشته می‌شود ولی در زبان کره شمالی این‌گونه نیست. کلمات در نوشتار زبان کره شمالی با فاصله بسیار کمتری نسبت به هم نوشته می‌شوند.

تفاوت در گفتار زبان‌های کره شمالی و کره جنوبی

با توجه به جدایی ۷۰ ساله این دو کشور، در گویش این زبان‌ها نیز تفاوت وجود دارد. زبان‌های کشورهایی که همسایه هم هستند، بر هم تاثیر می‌گذارند. ولی با این وجود در صورتی که دو کشور با وجود زبان یکسان از نظر سیاسی مستقل باشند، تفاوت‌هایی در لهجه و گویش‌ها نیز پدید می‌آید. برای مثال تفاوت‌ها و شباهت‌های زبان اردو و هندی یا فارسی ایران و فارسی افغانستان و تاجیکستان را در نظر بگیرید.

مطالب مرتبط:

آیا فارسی، دری و تاجیکی سه زبان متفاوت‌اند؟

زبان کره جنوبی به نام 한국어 (hangugeo) شناخته می‌شود. این زبانی است که بیشتر زبان آموزان کره‌ای آن را یاد می‌گیرند. به زبانی که در کره شمالی استفاده می‌شود، 문화어 (munhwaeo) می‌گویند.

در تلفظ کلمات زبان‌های کره‌ای کره شمالی و کره جنوبی تفاوت‌هایی وجود دارد. برای مثال برخی از مصوت‌ها صامت‌هایی هستند که در مناطق مختلف یکسان تلفظ نمی‌شوند. حتی برخی از حروف در هنگام تلفظ کلمات توسط ساکنان کره جنوبی یا شمالی نادیده گرفته می‌شوند.

زبان کره شمالی معمولا سنگین‌تر و رسمی‌تر از زبان کره جنوبی در نظر گرفته می‌شود. هم‌چنین در زبان کره شمالی، مردم از کلمات قدیمی‌تر زبان کره‌ای استفاده می‌کنند. البته در خود کره جنوبی نیز لهجه‌های متعددی مانند سئولی، بوسانی و … وجود دارد. این لهجه‌ها تفاوت‌های بسیاری با هم دارند.

زبان کره شمالی و جنوبی، به علت جدایی‌های سیاسی و مرزی، تفاوت‌های بسیاری با هم دارد
زبان کره شمالی و جنوبی، به علت جدایی‌های سیاسی و مرزی، تفاوت‌های بسیاری با هم دارد

سخن پایانی

اگر فردی از کره شمالی و فرد دیگری از کره جنوبی با هم در زمینه‌های معمولی مانند مکالمات روزمره صحبت کنند، احتمالا صحبت‌های یک‌دیگر را متوجه خواهند شد. ولی اگر در زمینه‌های تخصصی‌تر مانند ورزش، تکنولوژی و … با هم صحبت کنند، در درک صحبت‌های دیگی به مشکل خواهند خورد.

بنابراین مترجمانی که به زبان کره‌ای کره جنوبی مسلطند، در ترجمه متون عامیانه و عمومی زبان کره شمالی با مشکلی مواجه نخواهند شد. ولی در ترجمه متون تخصصی‌تر از این زبان به مشکل برخواهند خورد. بنابراین اگر مترجم کره‌ای هستید، در ترجمه زبان کره شمالی با مشکل مواجه خواهید شد و نیاز به مطالعه بیشتری خواهید داشت.

سایت ترجمه ترجمیک ارائه‌دهنده خدمات ترجمه در بیش از ۳۰ زبان مانند زبان‌های انگلیسی، فرانسوی، ژاپنی، کره‌ای و … است. با مراجعه به صفحه هزینه ترجمه، از جزئیات و هزینه ترجمه در سطوح مختلف برنزی، نقره‌‌ای و طلایی مطلع شوید.

4 دیدگاه در «بررسی تفاوت‌های زبان کره جنوبی و کره شمالی»

  1. سلام خسته نباشید میشه حروف صامت و مصوت کره جنوبی رو بگید؟

  2. آموزش هر زبانی خوب وجالب است.اما به نظر من یادگیری زبان انگلیسی بعنوان یک زبان بین المللی یرای ارتباط کافی است. چون آن اندازه عمرمان کوتاهست که مجالی برای کارهای دیگر کم است یااصلا”نیست.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.