بر خلاف گذشته، اکثر اطلاعات مورد نیاز برای پژوهش‌ها یا دانش عمومی از اینترنت و فضای مجازی تأمین می‌شود؛ یعنی می‌توانیم تا حد زیادی به داده‌های اینترنتی، اطلاعات و آموزش‌ها تکیه و اکتفا کنیم.
ولی چند درصد از داده‌های کلی و اصلی موجود در اختیار ماست و چه مقداری از این اطلاعات از دسترس ما خارج است؟
در این مطلب خواهید خواند:
چند درصد از فضای اینترنت برای ما قابل استفاده است؟
در بسیاری از سایت های داده سنجی جهانی، هنوز هم اطلاعات دقیقی از حجم و درصد اینترنت در دسترس افراد عادی وجود ندارد. اما نزدیک‌ترین و پر‌تکرارترین آمار این است که افراد عادی فقط به ۳ درصد از داده‌های اینترنت دسترسی دارند.
این درصد بسیار کمی از اطلاعات است و دلیل اصلی آن هم این است که ۹۷ درصد باقی مانده برای موتورهای جستجوی استاندارد شناخته شده نیستند و این سایت‌های ناشناخته، اکثر برای ورود و دسترسی به رمز و اطلاعات خاصی نیاز دارند. به این بخش از اینترنت deep web می‌گوییم.
اما همین ۳ درصد از داده‌هایی که در دسترس همه افراد دنیا قرار دارد، دنیایی از اطلاعات است که حجم بسیار عظیمی را شامل می‌شود. همین حجم ۳ درصدی، دقیقاً چیزی است که به عنوان اینترنت می‌شناسیم که هیچ انتهایی ندارد و هر چه که در مورد یک موضوع عمیق شویم، باز هم حجم بی انتهایی از داده‌ها را بررسی نکرده‌ایم.
یکی از موانع سد راه دسترسی به اطلاعات موجود روی اینترنت، زبان است.
اولین زبان روی اینترنت چه بود؟
اولین زبان پر‌استفاده روی اینترنت زبان انگلیسی بود. در واقع، در سال ۱۹۸۰ میلادی، ۷۵ درصد از اطلاعات موجود روی اینترنت به زبان انگلیسی نوشته شده بود دلیل آن هم اختراع و اوج گرفتن اینترنت از آمریکا بود.
اما این حجم ۷۵ درصدی از داده‌های انگلیسی، در سال ۲۰۰۵ به ۴۵ درصد از کل اینترنت رسید.
اما طبق اطلاعات جدید یونسکو، در سال ۲۰۲۰، فقط ۲۵ درصد از کل اینترنت به زبان انگلیسی نوشته شده است و در ۷۵ درصد از اطلاعات موجود در اینترنت از زبان‌های دیگر استفاده است.
اما از این ۲۵ درصدی شدن زبان انگلیسی روی اینترنت چه نتیجه می‌توانیم بگیریم؟
زبان‌ها برای دسترسی به اطلاعات روی اینترنت
با توجه به اطلاعات بالا، با فرض این که شما انگلیسی را تا حد مطلوبی بشناسید و از پس استفاده از تخصصی‌ترین و دشوارترین متن‌های موجود انگلیسی هم بر بیایید، باز هم فقط به ۲۵ درصد از اطلاعات موجود روی اینترنت دسترسی خواهید داشت.
۷۵ درصد از اطلاعات موجود روی اینترنت در حال حاضر به زبان‌های دیگر اختصاص دارد.
اگر بخواهیم ساده‌تر بگوییم، وجود زبان‌های مختلف، یک مانع اساسی برای دسترسی به اطلاعات موجود روی اینترنت است.
یک باور غلط در مورد استفاده از زبان فارسی روی اینترنت
یکی از شایعات منتشر شده در سال‌های اخیر در مورد زبان فارسی این است که این زبان، پنجمین زبان پرکاربرد روی اینترنت است. اما در واقع، طبق داده های معتبر جهانی، زبان فارسی حتی در رده سی و سوم از زبان‌های پرکاربرد اینترنت هم قرار ندارد.
در پس این موضوع دلیلی منطقی هم نهفته است و این دلیل این است که مگر چه تعداد فارسی زبان روی کره زمین وجود دارد؟
دلیل بعدی هم این است که فارسی زبانان در سال‌های اخیر، اغلب وارد کننده علم و اطلاعات بوده‌اند تا صادر کننده.
طبق آماری‌گیری پرکاربردترین زبان‌های روی اینترنت، انگلیسی با ۲۵ درصد از سهم جهانی در صدر قرار دارد و پس از آن، چینی ماندارین، اسپانیایی، عربی و … قرار دارند.
چند درصد از ما به غیر از انگلیسی به زبان‌های بعدی دیگر دسترسی داریم و روی آن شناختی داریم؟
راه کارهای برخی از کشورها برای مقابله با انحصار اطلاعات
نکته جالب این است که تا پیش از جنگ جهانی دوم، زبان غالب مردم دنیا فرانسوی بوده است؛ یعنی همان‌طور که الان انگلیسی در بسیاری از کشورها کاربرد دارد و اکثر مدارک و منابع به زبان انگلیسی نوشته شده است، قبل از جنگ جهانی بسیاری از مردم دنیا به زبان فرانسه صحبت می‌کرده‌اند.
یکی از اتفاقات نسبتاً جدید در سطح دنیا این است که در برخی از کشورها، علاوه بر زبان مادری، زبان دوم یا سوم به کودکان می‌آموزند.
مثلاً در امارات متحده عربی، اخیراً به کودکان زبان چینی هم می‌آموزند چون همان‌طور که گفتیم، بعد از انگلیسی، بیشترین مطالب موجود روی اینترنت به زبان ماندارینی چینی است و از طرفی دیگر، زبان چینی بسیار پر کاربرد است، حتی در آمریکا.
یا در بسیاری دیگر از کشورها به جای انگلیسی، زبان‌های پرکاربرد دیگر هم تدریس می‌کنند یا این زبان‌های پرکاربرد را در کنار زبان انگلیسی تدریس می‌کنند.
بسیاری از این کودکان با یادگیری زبان چینی، فرانسوی، روسی و … شاید نتوانند به این زبان صحبت کنند اما مسیرهای اولیه یادگیری را طی می‌کنند و در آینده اگر علاقه داشته باشند یا احساس نیاز کنند، به راحتی به دنبال یادگیری حرفه‌ای و کامل این زبان‌ها می‌روند.
راه کار عملی برای استفاده از تمامی اطلاعات موجود روی اینترنت
بهترین راه برای دستیابی به داده‌های موجود روی اینترنت، ترجمه است؛ البته این راه کار جدیدی نیست و در طول تاریخ تمام اقوام، منابع موجود به زبان‌های دیگر را ترجمه می‌کرده‌اند.
ترجمه در گذشته روی کتاب‌ها، جزوه‌ها، مقالات و دست‌نویس‌های دانشمندان و ادیبان اجرا می‌شده است اما امروزه علاوه بر ترجمه نوشته‌ها با نسخه‌های فیزیکی، ما باید دنیایی از محتوای متنی و غیر متنی را به زبان فارسی ترجمه کنیم.
ترجمه یکی از اصلی‌ترین مدخل‌های علم، صنعت، فناوری، ادبیات و … بوده و هست.
در گذشته هم مترجمان در پی این بوده‌اند که کتاب فلاسفه غربی را در سریع‌ترین زمان ممکن به زبان فارسی در بیاورند یا حتی اگر دستاورد علمی یا ادبی در کشور رخ می‌داد، بسیاری تلاش می‌کردند تا آن را برای کشورهای دیگر هم ترجمه کنند.
اما امروزه با پیشرفت علم و فناوری، فرایندهای تولید محتوای متنی، تصویری و … بسیار سرسام‌آور شده است و حجم اطلاعات به قدری بالاست که ترجمه همه به شیوه سنتی نمی‌توانست جوابگوی این تولید اطلاعات باشد.
کلام آخر
یک باور عمومی بین افراد وجود دارد به این عنوان که «انگلیسی زبان بین المللی است». جالب است بدانید که هیچ زبان بین المللی‌ای وجود ندارد و زبان انگلیسی از جمله زبان‌های پرکاربرد در دنیاست و به همین ترتیب در بسیاری از کشورهای دنیا، اغلب افراد این زبان را می‌شناسند.
اما در نظر داشته باشید که هم زمان با تحولات سیاسی، زبان‌های کشورهای مختلف هم به مناطق مختلف جهان نفوذ می‌کند و در بین مردم رایج می‌شود.
با توجه به این مسائل، بهتر است که یادگیری زبان را فقط به انگلیسی محدود نکنیم و سعی کنیم تا با فرهنگ‌ها و کشورهای مختلف ارتباط بگیریم.
ترجمیک هم در این بین، با افزایش نرخ ترجمه‌های روزانه کشور به زبان‌های مختلف، نیاز افراد به ترجمه‌های مختلف در تخصص‌های متفاوت را از طریق یک پلتفرم آنلاین برطرف کرده است.
یعنی تمام فرایندهای سپردن ترجمه به مترجمِ متخصص و تحویل نسخه نهایی را آنلاین و سریع کرده است. برای ثبت سفارش به صفحه ترجمه تخصصی ترجمیک مراجعه کنید یا اگر در ترجمه تخصص دارید به صفحه استخدام مترجم مراجعه کنید.
یک دیدگاه در «چند درصد از اطلاعات اینترنت در اختیار ماست؟»;